Naprostowywanie neokatechumenatu na wyspie Guam

Archidiecezja Agaña
Kancelaria
196 Cuesta San Ramon Ste. B • Hagåtña, Guam 96910-4334 • Tel: (671) 472-6116, (671) 562-0000 • Fax: (671) 477-3519

Prot. No. 2017- 074

15 marca 2017 r

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie,

"On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części [ludzkości] uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur - wrogość. W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch [rodzajów ludzi] stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, i [w ten sposób] jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości" (Ef 2:14n)

Podczas mojej rozmowy z papieżem Franciszkiem, która miala miejsce w październiku ubiegłego roku, ojciec święty poprosił mnie w sposób szczególny, abym uczynił wszystko co w mojej mocy, aby doprowadzić do uleczenia podziałów istniejących w archidiecezji Agaña. Chociaż przebywam na tej wyspie [Guam] dopiero od dwóch miesięcy, praktycznie nie ma dnia, abym podobnych próśb nie usłyszał od kogoś z was. Dzięki rozmowom z wami zdaję sobie sprawę, że na powstanie podziałów złozyło się wiele przyczyn. Nie potrafię poradzić sobie z nimi wszystkimi od razu, dlatego to, co przedstawiam poniżej, stanowi pewien punkt wyjścia.

Stało się dla mnie oczywiste, że wśród znacznej liczby wiernych pojawiły się obawy o sposób celebracji Ofiary Eucharystycznej przez członków Drogi Neokatechumenalnej. Mimo, iż neokatechumenat działa na naszej wyspie od wielu lat i okazał się błogosławieństwem dla wielu ludzi, w ostatnich latach dał się zaobserwować coraz większy niepokój spowodowany namnażaniem się w niektórych parafiach małych wspólnot oraz niektórymi różnicami w celebracji mszy świętych przez te wspólnoty. W ramach pasterskiego obowiązku powierzonego mi przez ojca świętego, przedsięwziąłem następujące działania.

Po pierwsze: poprosiłem katechistów odpowiedzialnych za wspólnoty na Guam, aby "powstrzymali się" od tworzenia nowych wspólnot neokatechumenalnych na okres około jednego roku. W tym czasie zamierzam mianować swojego delegata, kapłana, który będzie sprawdzać czy widać efekty naszych starań, dokona przeglądu Dyrektorium Katechetycznego Drogi Neokatechumenalnej i zapewni, aby katechiści otrzymali wystarczającą formację oraz uprawnienia [kanoniczne] do pełnienia swojej ważnej roli. Dzięki temu chcę utworzyć swoistą przestrzeń moralno-duchową, w której można będzie rozpocząć proces uleczenia.

Po wtóre: wykonuję swoją władzę rządzenia, aby ustalić normy liturgiczne, które są środkiem wspierającym przejrzystość w kwestiach celebracji Ofiary Eucharystycznej. Jak wielu z was wie, Droga Neokatechumenalna uzyskała kilka prowizji dotyczących tej celebracji. Obrzęd przekazania pokoju jest przesunięty za modlitwę wiernych, a przed przygotowaniem darów; przed czytaniami można wprowadzić krótkie pouczenia, a "jeśli chodzi o rozdzielanie Komunii Świętej pod obiema postaciami, neokatechumeni przyjmują ją w postawie stojącej, pozostając na swoich miejscach" (Statut, art. 13 § 3)

W tym podążaniu ku przejrzystości i przywróceniu jedności poruszyły mnie przede wszystkim niektóre z uwag papieża Benedykta XVI skierowane do wspólnot Drogi Neokatechumenalnej w 2012 roku:

Właśnie po to, by ułatwić zbliżenie się na nowo do bogactwa życia sakramentalnego osobom, które oddaliły się od Kościoła bądź nie otrzymały odpowiedniej formacji, neokatechumeni mogą celebrować niedzielną Eucharystię w małej wspólnocie, po pierwszych Nieszporach niedzieli, zgodnie z rozporządzeniami biskupa diecezjalnego (por. Statut, art. 13 § 2). Każda Msza św. jest działaniem jedynego Chrystusa razem ze swoim jedynym Kościołem, a zatem jest ona zasadniczo otwarta na tych wszystkich, którzy do tego Jego Kościoła należą. 

Zachowując starannie w swoim sercu słowa papieża Benedykta, egzekwując swoje obowiązki oraz wykonując moją władzę rządzenia celebracjami Liturgii Euchatystycznej w tutejszej archidiecezji Agaña, ustanawiam następujące przepisy:

1. Jako znak jedności Eucharystycznej we wspólnocie parafialnej i zasady otwartości na wszystkich wiernych, niedzielna Eucharystia sprawowana [w sobotę] po pierwszych nieszporach i wszystkie uroczyste celebracje małych wspólnot muszą być sprawowane na konsekrowanym ołtarzu - albo w głównej świątyni [parafialnej] albo w zatwierdzonej kaplicy. Jeśli nie potrafimy odnaleźć jedności pomiędzy sobą przy jednym Ołtarzu Ofiary, gdzież indziej moglibyśmy ją znaleźć?
- Jeśli Msza święta jest jedną z rozkładowych mszy parafialnych, należy oznaczyć w parafialnym ordo [porządku mszy świętych] jej szczególny charakter.
- Jeśli Msza święta jest dodatkową mszą celebrowaną oprócz rozkładowej mszy w sobotni wieczór, część pieniędzy zebranych na tacę [podczas niej] powinna trafiać do parafii w celu pokrycia kosztów użytkowania pomieszczenia. To samo tyczy się mszy sprawowanych w zatwierdzonych kaplicach.
- Proboszcz ma władzę decydowania ile dodatkowych mszy świętych wolno odprawić.
- Jeśli w parafii istnieje wiele wspólnot neokatechumenalnych, proboszcz ma władzę polecić kilku wspólnotom, aby zorganizowały wspólnie jedną [wspólną] mszę.

2. Zwróciło moją uwagę, że wynikło nieporozumienie w sprawie przepisów liturgicznych dotyczących przyjmowania Komunii świętej "w postawie stojącej, pozostając na swoich miejscach". Na szczęście Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego daje nam czytelne i jasne wskazania. Poniżej cytuję stosowne rubryki aby pomóc w ich zrozumieniu:
- co się tyczy kapłana: Po odmówieniu modlitwy kapłan przyklęka, bierze Hostię konsekrowaną w tej Mszy świętej i trzymając ją uniesioną nieco nad pateną lub nad kielichem, zwrócony do ludu mówi: Oto Baranek Boży... i wspólnie z ludem dodaje: Panie, nie jestem godzien. Potem, zwrócony do ołtarza, kapłan mówi cicho: Ciało Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne i ze czcią spożywa Ciało Chrystusa. Następnie bierze kielich (...) po czym ze czcią przyjmuje Krew Chrystusa. (OWMR 157, 158)
- co się tyczy wiernych: Jeżeli udziela się Komunii świętej tylko pod postacią chleba, kapłan każdemu z przyjmujących ukazuje nieco uniesioną Hostię, mówiąc: Ciało Chrystusa. Przystępujący do Komunii świętej odpowiada: Amen i przyjmuje Najświętszy Sakrament do ust lub, jeśli jest to dozwolone, na dłoń, według swego uznania. Przystępujący do Komunii spożywa całą świętą Hostię
tuż po jej przyjęciu. (OWMR 161)
- powyższe normy dotyczące spożywania Świętych Postaci muszą być przestrzegane podczas każdej celebracji Eucharystii. Kapłan musi spożyć Ciało i Krew Chrystusa jak tylko wypowie wyżej przepisane modlitwy i musi tego dokonać zanim rozpocznie rozdawanie Świętych Postaci wiernym przystępującym do Komunii, które z kolei muszą spożyć Ciało i Krew bezzwłocznie, jak tylko Chleb lub kielich zostaną umieszczone w ich rękach.

Rozumiem, że wymóg sprawowania wszystkich Mszy świętych na konsekrowanym ołtarzu może wymagać nieco czasu w celu ustalenia nowego porządku celebracji mszy świętych w parafii, wobec czego ustalam na to dwutygodniowy okres przejściowy, aby się dostosować do powyższego przepisu. Aby była jasność: Oczekuję, że od 5 niedzieli Wielkiego Postu wszystkie Msze święte w parafiach będą odprawiane wyłącznie na konsekrowanych ołtarzach w kościołach lub zatwierdzonych kaplicach.

Jeśli chodzi o przepisy dotyczące przyjmowania Eucharystii, mają one obowiązywać od zaraz, czyli od 4 niedzieli Wielkiego Postu.

Niech Pan Jezus, nasz Król i Zbawiciel ześle panowanie swego Pokoju nad nami. Niech Matka Boża z Kamalen przyczynia się za nami. I niech Duch Święty napełni nasze serca łaską nawrócenia.

Si Yu'os ma'ase *) za wasze modlitwy i wierne współdziałanie!

w Chrystusie,

Michał W. Byrnes
arcybiskup archidiecezji Agaña


*) w używanym na Guam języku czamorro oznacza to „Niech Bóg będzie miłosierny” - zwrotu tego używa się jako podziękowania.

źródło