niedziela, 28 czerwca 2009

"Droga" - "prawie" zgodna z oryginałem...

(na zdjęciu obok - św. Józef Maria celebruje Mszę świętą w Uroczystość św. Józefa Oblubieńca NMP)

św. Józef Maria Escrivá de Balaguer,
Droga
, N. 543

wersja oryginalna (hiszpańska)
Me viste celebrar la Santa Misa sobre un altar desnudo — mesa y ara —, sin retablo. El Crucifijo, grande. Los candeleros recios, con hachones de cera, que se escalonan: más altos, junto a la cruz. Frontal del color del día. Casulla amplia. Severo de líneas, ancha la copa y rico el cáliz. Ausente la luz eléctrica, que no echamos en falta.
—Y te costó trabajo salir del oratorio: se estaba bien allí. ¿Ves cómo lleva a Dios, cómo acerca a Dios el rigor de la liturgia?

tłumaczenie literalne z oryginału na język polski:

Widziałeś mnie, jak odprawiałem Mszę świętą przy obnażonym (desnudo) ołtarzu — tylko mensa (mesa) i konsekrowany kamień ołtarzowy (ara) - bez nastawy (retablo). Wielki Krucyfiks. Solidne (recio) świeczniki z woskowymi świecami, wznoszące się coraz wyżej aż do poziomu krzyża. Antepedium w liturgicznym kolorze dnia. Powłóczysty ornat. Kielich bogato zdobiony, o surowym kształcie, z szeroką czaszą. Żadnych świateł elektrycznych, za których obecnością nie tęsknimy.
— Poza tym trudno ci było opuścić oratorium, tak dobrze się tam czułeś. Czy widzisz, jak prowadzi do Boga, jak do Niego przybliża rygoryzm liturgiczny?

Niestety, na sieci można znaleźć inne tak zwane "tłumaczenie"

Widziałeś mnie, jak odprawiałem Mszę świętą przy ołtarzu pozbawionym wszelkich ozdób — tylko stół. Wielki Krzyż. Świeczniki proste, surowe. Grube woskowe świece, wznoszące się jedna za drugą coraz wyżej aż do wysokości krzyża. Front ołtarza w liturgicznym kolorze dnia. Obszerny ornat. Szeroki, bogaty kielich prostego kształtu. Żadnych świateł elektrycznych, za którymi nie przypadamy.

— A jednak trudno ci było opuścić kaplicę, tak dobrze się w niej czułeś. Czy widzisz, jak prowadzi do Boga, jak do Niego przybliża rygor liturgiczny?

A w bibliotekach - jeszcze inne tak zwane "tłumaczenie" (np. z wydania "Drogi" z 1986 r.)


Jak widać, w czasach posoborowych ołtarze "pozbawiono wszelkich ozdób", taktownie nie wspomina się już o konsekrowanym kamieniu ołtarzowym z relikwiami męczenników, mensę przemianowano na "stół", solidne, "porządne" świeczniki stają się "proste" itd.

Woskowe świece na naszych ołtarzach masowo zamienia się na plastikowe atrapy z zasobnikami zawierającymi olej parafinowy, a Krzyż (jak sama nazwa wskazuje) ołtarzowy ustawia się gdziekolwiek, byle nie na ołtarzu. Ale co się dziwić, skoro RYGORYZM liturgiczny zastępowany jest przez "ścisłą surowość liturgiczną" (cokolwiek to bełkotliwe określenie może oznaczać).