Konferencja Episkopatu USA w swojej degrengoladzie idzie jednak dalej - a mianowicie fałszuje już nawet teksty urzędowe (łacińskie)! Oto najświeższy przykład:
Na serwerze Stolicy Apostolskiej możemy zapoznać się z oficjalnym urzędowym tekstem motu proprio Summorum Pontificum:
Art. 5. § 1. W parafiach, w których jest stale (continenter) obecna grupa wiernych przywiązanych do wcześniejszej tradycji liturgicznej, niech proboszcz chętnie przyjmie ich prośby o odprawianie Mszy świętej według obrzędu Mszału Rzymskiego ogłoszonego w 1962...
A teraz spójrzmy na wersję niby tego samego dokumentu, znajdującą się na oficjalnej stronie Konferencji Episkopatu USA:
Art. 5. § 1. W parafiach, w których jest obecna stabilna (stabiliter) grupa wiernych przywiązanych do wcześniejszej tradycji liturgicznej, niech proboszcz chętnie przyjmie ich prośby o odprawianie Mszy świętej według obrzędu Mszału Rzymskiego ogłoszonego w 1962...Niby drobna różnica, ale ta z pozoru nieistotna "popsujka" umożliwi zapewne w USA masowe odmowy celebracji Mszy świętych dla grup, które są "niestabilne", bo np. raz jest 15 osób, raz są 3, a kiedy indziej znowu będzie ich 10.
Cui bono?
W ramach odświeżenia znajomości łaciny - dla czytających nas prawników i liturgistów - dykteryjka ;-)
Christifidelis: Volumus Missam extraordinariam Pater.
Parochus: Dicas mihi fili: stabiliter exsistitis?
Ch: Ratione stabiles sumus Pater quamvis vita saepius incerta est.
P: Scio, scio, sed coetus vester stabiliter exsistit?
Ch: Stabili et firmo animo supplices stamus coram te Pater reverendissime.
P: Non bene intellegis questionem meam: debeo scire si continenter exsistatis.
Ch: Numquam luxuriose viximus Pater aut molliter sed parce, sobrie et continenter, immo continentissime.
P: Iterum perperam intellegis: debeo scire quanto tempore exsistatis?
Ch: Non multum speravimus. Pauca minuta antequam portam aperuisti extitimus.
P: Audi bene fili! Quanto tempore Missam in forma extraordinaria cupis tu et coetus vester?
Ch: Septem dies. Inde a Dominica praeterita.
P: Jam dierum septem?
Ch: Ita.
P: Et quot estis?
Ch: Ego et hic amicus meus.
P: In coetu autem vestro quot sunt?
Ch: In coetu? Ah, intellego. Ego et amicus meus. Duo. … et uxor mea quoque: tres … et proles nostra, quinque … septem …
P: Occide. Facesse te!
