Posynodalna adhortacja apostolska Ecclesia in medio oriente, Benedykt XVI, AD 2012
Zdanie potępione:
15. Każdy człowiek ma swobodę wyboru i wyznawania religii, którą przy pomocy światła rozumu uzna za prawdziwą.
Syllabus errorum, bł. Pius IX, AD 1864
Pytanie do naszych PT. Czytelników - który z powyższych papieży napisał prawdę, a który rżnie głupa?
aktualizacja, 08-10.2012 godz. 09:14
Zarzucono mi, że nie zauważam, iż wolność religijna, o której mówi adhortacja to wolność od przymusu ze strony państwa w godziwych granicach a nie moralna dopuszczalność, co potępił Pius IX, więc zaaprobowany przez papieża Benedykta XVI tekst adhortacji rzekomo jest zgodny z Syllabusem bł. Piusa IX. Niestety Józef kard. Ratzinger w swojej książce Podstawy Teologii Katolickiej (dysponuję jedynie wydaniem Les principes de la théologie catholique - Esquisse et Materiaux, Paris: Tequi, 1982), na stronach 426-427 wyraził naspujący pogląd, z którego się po dziś dzień nie wycofał::
Jeśli szukać globalnej diagnozy tekstów [takich jak Gaudium et Spes] można powiedzieć, że (wraz z tekstami o wolności religijnej i religiach świata) stanowią one rewizję Syllabusa Piusa IX, że są czymś w rodzaju anty-Syllabusa.
Si l’on cherche un diagnostic global du texte, on pourrait dire qu’il est (en liaison avec les textes sur la liberté religieuse et sur les religions du monde) une révision du Syllabus de Pie IX, une sorte de contre-syllabus.
Rozumiem, że określanie (całkiem zresztą słuszne i zgodne z zasadami logiki) przez ówczesnego kardynała prefekta Kongregacji Nauki Wiary soborowego nauczania wyrażeniami rewizja Syllabusa Piusa IX czy anty-Syllabus cechują "hermeneutykę ciągłości" nauczania soborowego z przedsoborowym?
Chciałbym jednocześnie podkreślić, że niniejszy wpis nie stanowi "ataku na Benedykta XVI". Ja tylko zestawiłem dwa zdania, które są ze sobą otwarcie sprzeczne i zadaję pytanie: które z nich jest prawdziwe. Bo to, że obydwa mogą być prawdziwe, albo, że jedno było prawdziwe w XIX wieku, a dziś już nie jest - możemy chyba wykluczyć?
